In een opmerkelijke financiële beweging heeft Julie Van Aken, dochter van de overleden Dick Van Aken, bekend als ‘de fruitkoning van Rotterdam’, een aanzienlijk bedrag van 6,5 miljoen euro onttrokken aan haar Belgische firma Imdep. Deze stap is niet alleen een indicatie van de financiële slagkracht van de familie, maar ook van de voortdurende invloed die ze uitoefent in de fruitimportsector.
Dick Van Aken, oorspronkelijk een van de prominente fruitimporteurs van Nederland, werd bekend door zijn gedurfde zakelijke beslissingen. Een van zijn meest controversiële acties was het verplaatsen van de import van Zuid-Afrikaans fruit van de Antwerpse haven naar Rotterdam in de jaren ’80, een periode gekenmerkt door politieke spanningen rond apartheid. Zijn nalatenschap, geschat tussen de 165 en 200 miljoen euro, is duidelijk voortgezet door zijn dochter Julie, die in Knokke-Heist resideert.
Van Akens intrede in de fruitsector was geen toeval; het was een direct gevolg van zijn huwelijk. Hij transformeerde zijn familiebedrijf tot een vooraanstaande speler in de Nederlandse fruitimport. Interessant is dat tijdens zijn opkomst de haven van Rotterdam kampte met verouderde faciliteiten en investeringstekorten, wat leidde tot een verlies aan marktaandeel aan de Antwerpse haven. Dit veranderde echter in 1981, toen Rotterdam de kans greep om een enorme hoeveelheid bananenoverslag over te nemen van Antwerpen.
Het was de innovatieve aanpak van Van Aken die hielp om de fruitstroom terug te brengen naar Rotterdam. Hij speelde een cruciale rol in de omschakeling van kartonnen dozen naar pallettransport voor bananen, wat de efficiëntie aanzienlijk verbeterde. Zijn bedrijf, Velleman & Tas, had een aanzienlijke invloed op de Fruit Terminal Rotterdam en was betrokken bij de import van zowel Zuid-Afrikaanse bananen als citrusvruchten uit Zuid-Amerika.
Deze ontwikkelingen waren echter niet zonder uitdagingen. Het importeren van Zuid-Afrikaans fruit werd omstreden vanwege het toenmalige apartheidsregime, wat leidde tot protesten en politieke druk, zowel in Nederland als in België. Desondanks zette Van Aken zijn plannen door, wat leidde tot de bouw van een nieuwe fruitterminal in de Merwedehaven in Rotterdam. In de jaren ’90 verkocht hij uiteindelijk zijn bedrijf aan de Ierse multinational Fyffes, waarmee een tijdperk ten einde kwam.
Julie Van Akens recente financiële zet wijst op een voortzetting van deze familiale traditie in de fruitsector, een sector die blijft evolueren en verrassen. Haar beslissing kan worden gezien als een strategische stap om de familiale invloed in deze dynamische markt te bestendigen.