De Vlaamse regering houdt vast aan de jobbonus, en dat tot minstens 2027. Een beslissing die bij UNIZO-topman Danny Van Assche op weinig enthousiasme kan rekenen. “Een kleine extra voor wie werkt, maar het zet niemand extra aan om de stap naar de arbeidsmarkt te zetten.” En daar zit volgens ondernemersorganisaties net het probleem: een maatregel die miljoenen kost, maar amper iets oplevert.
Wat is de jobbonus en waarom blijft hij bestaan?
De jobbonus werd in het leven geroepen met een nobel doel: werken financieel aantrekkelijker maken en zo meer mensen uit de werkloosheid halen. In theorie klinkt dat prachtig, maar in de praktijk blijkt de impact verwaarloosbaar. Werknemers met een laag loon krijgen gemiddeld 225,74 euro extra per jaar, oftewel een schamele 18,81 euro per maand.
Laten we eerlijk zijn: minder dan 20 euro per maand? Dat verandert niets fundamenteels aan iemands financiële situatie, laat staan dat het een doorslaggevend argument is om te kiezen voor werk in plaats van een uitkering. Volgens UNIZO mist de jobbonus dan ook compleet zijn doel: het tekort aan arbeidskrachten blijft schrijnend, en bedrijven blijven kampen met knelpuntberoepen waarvoor ze geen geschikte werkkrachten vinden.
Ondernemers vragen om gerichte investeringen
In plaats van een jobbonus die als een doekje voor het bloeden fungeert, pleit UNIZO voor een alternatieve besteding van de middelen. We spreken hier niet over een klein bedrag: tegen 2026 loopt het prijskaartje van de jobbonus op tot 240 miljoen euro per jaar. Dat geld kan volgens ondernemers véél beter worden ingezet in een grootschalig opleidingsoffensief.
Met de juiste scholing en begeleiding kunnen werkzoekenden gericht worden klaargestoomd voor de arbeidsmarkt. Tegelijk kunnen ook mensen die al aan het werk zijn, weerbaar worden gemaakt in een snel veranderend economisch landschap. Digitalisering, automatisering en AI vereisen voortdurende bijscholing, en daar ligt volgens veel ondernemers de sleutel tot een toekomstbestendige economie.
Een overzicht van mogelijke herbestemmingen voor de jobbonus:
| Alternatief gebruik van 240 miljoen euro | Verwacht resultaat |
|---|---|
| Gerichte opleidingen in knelpuntberoepen | Meer invulling van vacatures |
| Bijscholing en reskilling van werknemers | Hogere productiviteit en minder jobverlies |
| Loopbaanbegeleiding en coaching | Langere werkzekerheid en duurzame tewerkstelling |
Tijd voor een herziening?
De intentie achter de jobbonus is goed, maar ondernemers kijken vooral naar het resultaat – en dat stelt teleur. Vlaanderen heeft geen gebrek aan middelen, maar aan een strategisch beleid dat écht een verschil maakt. UNIZO pleit voor een radicale herziening: minder versnippering en meer doelgerichte initiatieven.
De roep om verandering klinkt steeds luider. Zal minister Zuhal Demir gehoor geven aan de ondernemers en inzetten op structurele oplossingen? Of blijft de jobbonus een peperdure pleister op een houten been? Eén ding is zeker: in een economie die snakt naar vakbekwame arbeidskrachten, is elk verkeerd besteed miljoen een gemiste kans.
